چرا کنسرت ها به کاخ ها کوچ کرده اند؟ / اعلام جزئیاتی از تور اروپایی مجید رضوی

در ادامه می توانید مشروح گفت وگوی ایسنا با این تهیه کننده موسیقی را  بخوانید:

ـ آقای خانزاده به نظر می رسد که شما به عنوان یک تهیه کننده بر سرمایه گذاری روی خوانندگان جوان تاکید زیادی دارید؛ دورنمای شما در این باره چیست؟

از اوایل شیوع ویروس کرونا بود که تصمیم گرفتیم تنها روی خوانندگان جدید کار کنیم؛ یعنی کشف استعدادهای جدید موسیقی که از ابتدا تمامی فعالیت های آنها زیر نظر ما انجام می شود و در همین راستا با چندین خواننده هم قرارداد بستیم و با آنها از اولین قدم های فعالیت جدی هنری شان همراه شدیم. مدیریت و تهیه کنندگی فعالیت های این خواننده ها اعم از تولید اثر، تبلیغات و رسانه و کنسرت ها و... از ابتدا با سیاست گذاری های فرهنگی شرکت خودمان شروع شد.

اولین نتیجه این اتفاق، خواننده ای مثل مجید رضوی بود که اولین کنسرت او در اسفندماه 1400 برگزار شد. خوانندگان دیگری هم مانند سهیل مهرزادگان و «دانوش» را هم در راه داریم که آنها هم به مرور به صحنه کنسرت نزدیک می شوند و برنامه هایشان به زودی آغاز خواهد شد و همچنین چندین خواننده جدید که به زودی اخبار بیشتری از آنها خواهید شنید.

شرکت فرهنگی هنری ما یعنی «اکسیر نوین» از سال 1380 فعالیت خود را آغاز و از سال 1386 فعالیت خود را در موسیقی با خوانندگان خارجی و ایرانی زیادی در ژانر پاپ و سنتی ادامه داد؛ اما در چند سال اخیر سیاست ما مبنی بر این شد که فقط با استعدادهای جدید و نوظهور موسیقی کار کنیم و از ابتدای فعالیت ها آنها را حرفه ای پیش ببریم.

ـ در حال حاضر شما در حال برگزاری کنسرت های خارجی مجید رضوی هستید و به نظر می رسد یک تور اروپایی در پیش دارید؛ این برنامه چطور در حال اجراست؟

مجید رضوی اکنون بیش از دو سال و نیم هست که کنسرت هایش شروع شده و در همین مدت در فروش و اجرای کنسرت یکی از پیشتازان بوده است. در ادامه مسیر کاری او تورهای کنسرت خارج از کشورش را شروع کردیم که تور اروپای او یک برنامه منحصر به فرد است؛ زیرا در انتخاب سالن، نور، صدا و ... با دقت عمل کرده و تلاش کرده ایم همان کیفیتی را که در تهران برای کنسرت ها داریم، آنجا هم داشته باشیم. قطعا در برگزاری کنسرت های خارج از کشور موانع و مشکلاتی وجود دارد که علی رغم تلاش ما هیچ وقت کیفیت اجراها در سطح بالا انجام نمی شود ولی ما با تلاش بسیار زیاد سعی کردیم به بالاترین سطح این اجراها برسیم تا در شان مخاطبین و فارسی زبانان خوب خارج از کشورمان کنسرت های با کیفیتی اجرا کنیم.

استقبال از مجید رضوی در خارج از کشور خوب بوده است و حتی بعضی از کنسرت های او دو هفته پیش از برگزاری به سولد اوت رسید. همچنین در تعداد شهرهایی که برای برگزاری کنسرت اعلام کرده ایم هیچ لغوی نداشته ایم و حتی تعداد شهرهای برگزاری کنسرت بیشتر هم شده است و این تور با 15 شهر اروپا شروع شد.

ـ برگزاری کنسرت خارج از کشور چه تأثیری در اقتصاد هنر موسیقی ایران دارد؟ اصلا تأثیرگذار بوده است یا صرفا برای شرکت و خواننده منفعت مالی دارد؟

خوانندگان و گروه های زیادی از داخل کشور داشته ایم که کنسرت های موفقی در خارج از کشور برگزار کرده اند. قطعا این موفقیت برای خوانندگان، تهیه کننده و به طور کلی کشور ایران خوب است اما درباره نفع این کار باید بگویم که نه تنها برای شرکت و خواننده نفع اقتصادی خواهد داشت؛ بلکه برای صنعت موسیقی کشور و خود خواننده هم اعتبار به همراه خواهد داشت و از طرفی ما معرف حضور خوب خواننده های داخلی در سطح بین المللی خواهیم بود.

در صنعت موسیقی، برگزاری کنسرت خارج از کشور برای یک خواننده یا گروه موسیقی مسئله مهمی است و می تواند در حرفه کاری آنها دستاوردهای زیادی برایشان به ارمغان بیاورد. خواننده های ایرانی که در خارج از کشور کنسرت برگزار می کنند، کارشان سخت تر خواهد بود. درحقیقت اگر قصد برگزاری کنسرت در یک کشور اروپایی را داشته باشند، نهایتا در یک سالن 700 تا 1500 نفره بتوانند کنسرت برگزار کنند؛ چون مخاطبین آنها فقط فارسی زبانان هستند.

ـ سوای کنسرت های خارجی، در بهار و تابستانی که گذشت، کنسرت ـ نمایش های بسیاری روی صحنه رفتند که به کیفیت برخی از آنها هم نقد وارد بود. به نظر شما علت موج برگزاری کنسرت ـ نمایش ها چه بود؟ آیا صرفا انگیزه مالی موجب ایجاد این موج شد؟

تنوع در موسیقی و هنر همیشه مطرح بوده است. تنوع اجرا و استمرار باعث می شود مخاطبان جدیدی جذب شوند و مخاطبان قدیمی هم با یک فضای جدید رو به رو خواهند شد که این تنوع باعث گستردگی مخاطبان این صنعت می شود.

شاید برای تهیه کننده و خواننده صرفا بُعد مالی اهمیت نداشته باشد، چه بسا که دیده ام همکارانم بعد از 30 شب برگزاری اجرا و باوجود فروش تمامی بلیت ها، باز هم به ضرر رسیده اند.

ـ در کنار تنوع، بحث کیفیت هم مطرح است؛ درصورتی که کیفیت این اجراها چندان باب میل منتقدان نبوده است!

علت این است که قبلا برگزاری چنین برنامه هایی رایج نبوده است و شاید در سال فقط یک بار چنین برنامه هایی اجرا می شده است؛ به همین دلیل اکنون برگزارکنندگان کنسرت برای برگزاری این برنامه ها، باید سختی ها و موانعی را پشت سر بگذارند. اگر مشکلاتی هست، باید به آنها حق داد؛ چون برگزاری کنسرت پاپ یا سنتی همیشه جزو روتین کاری کنسرت گزاران بوده است ولی چیدمان این نوع از برنامه ها کار سخت تری است، حداقل تا زمانی که روتین شود، سالن های مناسب ساخته شود و موانع برطرف شود.

برگزاری این نوع از برنامه ها باعث می شود در آینده ای نزدیک به استانداردهای بالاتری برسیم. باید قبول کنیم که سالن های مناسب برای برگزاری این اجراها نداریم و برگزارکنندگان با سختی زیاد تلاش می کنند مشکلات را برطرف کنند ولی به هر حال پیش آمدن مشکلاتی طبیعی است.

ـ به عنوان یک تهیه کننده موسیقی فکر می کنید چرا تمایل کنسرت گزاران به سمت برگزاری کنسرت در فضای باز کاخ ها و مجموعه های تاریخی رفته است؟ آیا این یک جور ترفند برای کاهش هزینه ها است؟

برنامه گذاران انتخاب چندانی برای برگزاری این برنامه ها ندارند و سالن ها بعضا به لحاظ فنی یا تعداد صندلی با محدودیت و مشکلاتی همراه هستند. مثلا برای یک اجرای این چنینی برنامه گذار نمی تواند کل یک سالن را به لحاظ فنی تجهیز کند تا به یک استاندارد برسد؛ چراکه رفع این مشکلات گران تمام می شود و این گونه قطعا ضرر مالی خواهند کرد؛ البته که مسئولیت برطرف کردن این مشکلات فنی برعهده خود سالن است. از طرفی برای این نوع از برنامه ها باتوجه به هزینه هایی که به همراه دارند، باید با تعداد مخاطبی روی صحنه روند که بتوانند به یک استاندارد مالی برسند که این اتفاق با سالن های فعلی کشور چندان عملی نیست.  

ـ پس چرا وقتی که کلیت برگزاری کار به واسطه برگزاری کنسرت در فضای باز در دست خود آنها است، باز هم اجرا با مشکلات فنی مواجه است؟

این یک بحث تخصصی است و من نمی توانم قضاوت کنم و بگویم مشکل از چه کسی بوده است؟ ولی کلیت این برنامه ها هزینه زیادی را برای برنامه گذاران به همراه دارد و اگر قرار باشد همه چیز به استاندار خیلی خوبی برسد، باید پول زیادی خرج شود و عوامل برگزاری آن برنامه همکاری خیلی خوبی داشته باشند. به هر حال برگزارکنندگان این برنامه ها هم وقتی چنین اجراهایی را هزینه های سرسام آور روی صحنه می برند، انتظار سود مالی دارند و نمی توانند همه بودجه خود را صرفا برای مسائل مثلا فنی صرف کنند؛ زیرا این گونه قطعا توان ادامه نخواهند داشت.

انتهای پیام